«بسم الله الرحمن الرحيم»

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا تَدَايَنْتُمْ بِدَيْنٍ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى فَاكْتُبُوهُ وَلْيَكْتُبْ بَيْنَكُمْ كَاتِبٌ بِالْعَدْلِ وَلا يَأْبَ كَاتِبٌ أَنْ يَكْتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ اللَّهُ فَلْيَكْتُبْ وَلْيُمْلِلِ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ وَلْيَتَّقِ اللَّهَ رَبَّهُ وَلا يَبْخَسْ مِنْهُ شَيْئًا فَإِنْ كَانَ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ سَفِيهًا أَوْ ضَعِيفًا أَوْ لا يَسْتَطِيعُ أَنْ يُمِلَّ هُوَ فَلْيُمْلِلْ وَلِيُّهُ بِالْعَدْلِ وَاسْتَشْهِدُوا شَهِيدَيْنِ مِنْ رِجَالِكُمْ فَإِنْ لَمْ يَكُونَا رَجُلَيْنِ فَرَجُلٌ وَامْرَأَتَانِ مِمَّنْ تَرْضَوْنَ مِنَ الشُّهَدَاءِ أَنْ تَضِلَّ إِحْدَاهُمَا فَتُذَكِّرَ إِحْدَاهُمَا الأخْرَى وَلا يَأْبَ الشُّهَدَاءُ إِذَا مَا دُعُوا وَلا تَسْأَمُوا أَنْ تَكْتُبُوهُ صَغِيرًا أَوْ كَبِيرًا إِلَى أَجَلِهِ ذَلِكُمْ أَقْسَطُ عِنْدَ اللَّهِ وَأَقْوَمُ لِلشَّهَادَةِ وَأَدْنَى أَلا تَرْتَابُوا إِلا أَنْ تَكُونَ تِجَارَةً حَاضِرَةً تُدِيرُونَهَا بَيْنَكُمْ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَلا تَكْتُبُوهَا وَأَشْهِدُوا إِذَا تَبَايَعْتُمْ لا يُضَارَّ كَاتِبٌ وَلا شَهِيدٌ وَإِنْ تَفْعَلُوا فَإِنَّهُ فُسُوقٌ بِكُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَيُعَلِّمُكُمُ اللَّهُ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (آيه282 سوره مباركه بقره)

همكاران عزيز و ارجمند، سران دفاتر اسناد رسمي، دفترياران و كاركنان دفاتر اسناد رسمي

آن گاه كه خداوند عادل و عالم، با ندای "اقراء باسم ربک الذی خلق" در نخستين سوره‏ نازل شده بر قلب پاك پيامبرعظيم الشان اسلام، از دانش، بينش، قلم و كتاب سخن مى‏گويد و درعصر حاكميت جهل و جنگ و جنون در دومين سوره‏ نازل شده بر قلب مصفاى محمد (ص)، به قلم و خون جوشان آن سوگند ياد مى‏كند و خطاب خود به تمام آيندگان را با “ن و القلم و مايسطرون” فرمان مي سازد و در طولاني ترين آيه قرآن كريم، اين جاودانه بي بديل، از كاتب بالعدل،  سخن به ميان آورد و با دستور يَا أَيُّهَا الَّذِينَ  آمَنُواْ أَوْفُواْ بِالْعُقُودِ، وفاي به عهد و عقود را از مشخصه مومنان بر مي شمارد، گويي سنگ بناي دفاتر اسناد رسمي در شریعت مقدس اسلام در حال گذاشتن بوده است.

هر چند بر اساس روايات موجود، تاريخ كتابت به زمان حضرت آدم (ع) باز مي گردد و بي توجهي به توافق صلح ميان فرزندان حضرت آدم(ع)، موجب پديدار شدن اولين ظلم تاريخ بشريت گرديد و پس از آن نیز در ایران باستان کتابت اسناد و قراردادها، به گونه ای دیگر بروز و ظهور یافته بود.

در سده اخیر نیز تنظیم اسناد و قراردادها، به دست با کفایت مراجع عظام، حقوقدانان، علماء و معتمدان مردم و حکومت به شیوه ای خاص آغاز شد و در این میان حتی نخبگان حرفه سردفتری به مقامات عالی حاکمیتی نیز دست یافتند.

سران دفاتر اسناد رسمی از چونان جایگاه رفیعی در طول تاریخ برخوردار بودند که حاکمیت، در هر دوره ای، لحظه ای در سپردن وظایف خطیر حاکمیتی به دفاتر اسناد رسمی، به خود تردید راه نداد  و سران دفاتر اسناد رسمی نیز پاسخ شایسته این اعتماد را متقابلا از خود بروز و نشان دادند.

با پیروزی انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام راحل عظیم الشان، دفاتر اسناد رسمی به عنوان بازوی مقتدر حکومت اسلامی و دستگاه قضایی در تثبیت حقوق مردم و وصول حقوق حاکمیت به ایفاء نقش برجسه ای پرداخت و به مرور زمان، حضور نیروهای متخصص، جوان و متعهد کشور در حرفه سردفتری در کنار تجربه گرانسنگ موسپیدان و صاحب نظران حرفه سردفتری، شرایط ممتازی را پیش روی این حرفه مقدس قرار داد.

دفاتر اسناد رسمی بدون کمترین هزینه ای برای حکومت اسلامی، بازوی توانمند نظام اسلامی در بسیاری از امور حقوقی و شبه قضایی است و بی تردید می توان از دفاتر اسناد رسمی به عنوان موفق ترین الگوی اصل 44 قانون اساسی نام برد.این در حالی است که هنوز ظرفیتهای خدمت رسانی عظیم دفاتر اسناد رسمی مغفول مانده است و همچنان توانی بالقوه در دفاتر اسناد رسمی منتظر گشوده شدن عرصه خدمت به نظام اسلامی و مردم است.

امروز، دفاتر اسناد رسمی متشکل از سران دفاتر اسناد رسمی، دفتریاران و کارکنان پرتلاش خود، میراثی به عظمت تاریخ را در سابقه کهن خود دارد و با توکل به خداوند قادر متعال،  روزهای روشنی را پیش روی خواهد داشت.

اینجانب، ضمن عرض تبریک به مناست روز ششم دی ماه به یکایک همکاران گرامی و پرتلاش در دفاتر اسناد رسمی سراسر کشور،  برای یکایک شما خوبان در راه انجام وظایف محوله آروزی موفقیت و سربلندی را دارم.

مدیریت وبلاگ هم این روز عزیز را به ریاست محترم کانون وسایر همکاران گرامی تبریک عرض می نماید